Senster

Projektując „SENSTER”, Ihnatowicz przełożył koncept sprzężenia zwrotnego na oryginalną formę rzeźby kinetycznej. Praca została wyposażona w zestaw mikrofonów i czujniki dopplerowskie, dzięki czemu reaguje na dźwięk i ruch w otoczeniu. Stalowy szkielet porusza się płynnie przeliczając położenie każdego elementu w analogowo-cyfrowym układzie sterowania.

„SENSTER” jest jedną z nielicznych wielkoformatowych realizacji rzeźbiarskich stworzonych u samego początku nurtu sztuki mediów. Praca pozostaje jednocześnie przykładem funkcjonowania szczególnej formy mecenatu. Holenderski koncern przeżywający pod koniec lat 60. okres prosperity, wspierał eksperymenty z pogranicza sztuki i technologii. W laboratoriach Philipsa powstawała muzyka elektroniczna, firma przyczyniła się do produkcji serii kinetycznych rzeźb Nicolasa Schöffera „CYSP” (1956), patronowała realizacji przestrzeni immersyjnej „Poème électronique” współprojektowanej przez Le Corbusiera, Iannisa Xenakisa i Edgarda Varèse’a (1958). 

W latach 2017-2018 instalacja została odrestaurowana w ramach projektu „Re:SENSTER”. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie zakupiła i reaktywowała dzieło we współpracy z pracownikami Katedry Intermediów Akademii Sztuk Pięknych. Obecnie rzeźba znajduje się na Wydziale Humanistycznym AGH. Laboratorium Re:Senster podejmuje działania badawcze  w obszarze humanistyki i studiów technologicznych.

Edward Ihnatowicz (ur. 1926 w Chełmie Lubelskim – zm. 1988 w Londynie) był zamieszkałym w Londynie artystą-rzeźbiarzem i projektantem pracującym w technikach odlewanych z metalu. Wykształcony w Ruskin School of Art and Drawing w Oksfordzie w  latach 60. zajął się łączeniem organicznych form odlewniczych z systemami mechanicznymi i elektroniką.